DIY - korona dla królewny i wspomnienie stycznia

Zacznę od wspomnień.

Styczeń w Gdańsku był piękny, naprawdę.
Taki za jakim tęskniliśmy całe 3 emigracyjne lata.:)
Szkoda tylko, że mogliśmy patrzeć na tę magię tylko przez okno.:

3 proste dekoracje świąteczne - DIY

Jest kilka bardzo prostych dekoracji świątecznych, które uwielbiam i które zawsze "zrobią " klimat :).
Można je wykonać dosłownie w parę minut i wcale nie trzeba być wybitnie plastycznie uzdolnionym :)
A więc dla wszystkich spóźnialskich :), którzy właśnie rozglądają się po swoim zupełnie nie-świątecznym mieszkaniu :

1.Śnieżynka

Myślę, że śnieżynka nie raz pojawiała się w blogowych DIY.  :).
Ale dla tych co o śnieżynce-pomponie zapomnieli, krótki przewodnik :

Wyniki losowania

Bardzo dziękuję Wam za  życzenia z okazji blogowego roczku i za liczne komentarze.
Ja tu sobie często śmichy-chichy na blogu urządzam, ale bywam jednak mocno zasadnicza :) i w związku z tym że część komentarzy nie spełniała warunków uczestnictwa w konkursie (o którym pisałam TU) to do losowania wytypowałam zaledwie 5 osób :) .


Wszystkie karteczki zostały odwrócone, wymieszane, moje dziewczyny zawiązały mi jakieś rajtki na głowie ( mało wyjściowe, więc zdjęć nie będzie :)), okręciły kilka razy i mogłam losować.


I wyłowiłam taką oto chmurkę :) :


 


Gratulacje!

1 urodziny i prezent!

Grenlandia w Gdańsku

Chciałabym się Wam pochwalić, że sala przedszkolna naszej najmłodszej, którą miałam okazję wraz z innymi  ( bardzo, bardzo zaangażowanymi ) rodzicami w prezencie mikołajkowym dla naszych pociech dekorować - zajęła (jednogłośnie!) pierwsze miejsce. :)

Dzieciaki w nagrodę pójdą do kina.
A więc trud się opłacił :).
Żartuję, żaden trud - duża przyjemność. 

Idą Święta..

To, że mniej mnie na blogu wcale nie oznacza, że zapadłam w sen zimowy, albo że przynajmniej błogo leniuchuję z wielkim kubkiem herbaty z cytrynką i 1000-stronicową powieścią idealną na jesienne wieczory. :)
To, że mniej mnie na blogu oznacza, że zajęć mam za dużo jak na jedną , jesienną polską mamę. :) i zupełnie nie mam czasu na błogie leniuchowanie czyli pisanie bloga :).

O, i to jest właśnie pierwsza rzecz, która uległa zmianie po powrocie do kraju:

Nie mam na nic czasu :).

Polacy są generalnie narodem biegaczy - ciągle gdzieś pędzą.

Powiem Wam, że to też była pierwsza rzecz na jaką zwróciłam uwagę po naszym powrocie z sielskich, spokojnych Niemiec.
Ja jeszcze rozumiem, że Gdańsk w którym obecnie mieszkamy jest taki  właśnie - rozbiegany -  zresztą jak i każde większe europejskie miasto ( również w Niemczech), ale my zatrzymaliśmy się początkowo w małym miasteczku oddalonym od Gdańska o 50 km, adekwatnym wielkością do miasteczek z jakimi na co dzień mieliśmy do czynienia w N. i przez pierwsze dni zastanawialiśmy się nieustannie

dokąd Ci wszyscy ludzie wokół nas pędzą?

Żartowałam nawet do męża, że może oni wiedzą o czymś o czym my nie wiemy i np. robią zapasy ?
Wody pitnej, chleba, mąki, cukru, bo większość z tych ludzi miała ze sobą jakiś tobołek ( siaty) czego w N. też się na co dzień nie widziało.

Jak ozdobić donice na kwiaty

Meblowanie (a właściwie zwożenie naszych gratów i upychanie ich w nowej, tymczasowej przestrzeni) trwa.
Wreszcie mogę zafundować sobie prawdziwą MIEJSKĄ DŻUNGLĘ :)
w wersji mini.
I nie ma tygodnia by nie przybył do nas nowy zielony lokator.
Bardzo mnie to cieszy.
Męża mniej. :)
Wraz z zagęszczaniem się "dżungli" pojawił się problem ozdobienia /okrycia donic :).
Długo szukałam czegoś idealnego i najbardziej odpowiadały mi wszelkie dziergane i plecione kosze, na przykład takie jak u Agi z ReGreen Your Life:







Ale ogrom pracy :) włożonej w wykonanie takiej osłonki, ewentualnie zasoby finansowe jakie trzeba byłoby przeznaczyć na zakup tego typu koszy nieco mnie studził w zapale. :)

Aż tu nagle podczas wyrzucania kolejnego worka zdartych do cna legginsów, rajstop, dresów i innych przyszło mi do głowy, że taka jedna nogawka legginsów odpowiednio przycięta idealnie ubrałaby przynajmniej jedną donicę!

Roboty przy tym zero.
Dosłownie dwa ciachnięcia.
Jedno wywinięcie.

I voila !

Kaktus pięknie ubrany.

Portfel cały, getry dostały drugie, a właściwie i 3 życie.
A ja mogę z poczuciem dobrze wypełnionej misji iść spać.:)

Dobranoc.

Projekt sypialni - film

Marzyła mi się kiedyś filmówka,ale coś po drodze mnie zatrzymało.
Ale jest.
Mój pierwszy film.
magia ruchomych obrazków :)
Mogę umierać .
 :)

Przepraszam za jakość!
Następnym razem będzie lepiej.
Może.

Projekt sypialni

Dziś druga wersja projektu sypialni, tym razem bardziej industrialna niż poprzednia.
Poprzednią możecie zobaczyć TU.
Założenia te same :
czerń, biel, szarości i sklejka, szczypta różu i obowiązkowo mój ulubiony motyw księżyca.





Zbliżenie na zagłówek ze sklejki ( tak wiem , nigdy nie będzie tak fantazyjna jak na tej wizualizacji , ale dałam się ponieść :))





Która wersja bardziej Wam się podoba?

Projekt sypialni

Pierwsza wersja ostatniego projektu sypialni .
O tyle dla mnie sympatycznego, że miał w roli głównego akcentu wystąpić motyw księżyca :).
To lubię.




Jak się Wam podoba zajawka? :)

5 pomysłów na jesienne zabawy

Nie bardzo lubię jesień. 

Od lat cierpię na chroniczny brak słońca i ciepła, a lato dla mnie zawsze za krótkie :).

Mając w domu dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym trzeba jednak zacisnąć ząbki, ubrać ciepło i poszukać odrobiny słońca w tym ponurym, pochmurnym czasie.
Szczególnie w wolny od zajęć szkolnych i przedszkolnych weekend. ;)
A jak już człowiek wyjdzie i się porządnie rozejrzy to się okazuje, że jesień wcale nie jest taka zła...

I dlatego warto mieć dzieci! :-)

Gdyby ich nie było to w wolny,  pochmurny weekend siedziałabym najpewniej w domu, czytała w łóżku książki i nadrabiała zaległości filmowe i utrwalałabym w sobie przekonanie, że jesień jest zła zła zła i najlepiej to ją przespać. :)

A można na przykład pójść na długi, cudny jesienny spacer.
Nazbierać z dzieciakami bajecznie barwnych liści, kasztanów i innych jesiennych cudów.

"Ostatnia Rodzina " - inaczej.

kadr z filmu "Ostatnia Rodzina"

Nie planowałam pisać nic na temat tego filmu ( miał być w końcu designerski post o meblowaniu się w nowym tymczasowym mieszkaniu ;)), ale skłonił mnie do tego ogrom przeczytanych recenzji z którymi się

nie utożsamiam.

Jak świadomie nie zostałam minimalistką

Jakiś czas temu znalazłam stary tekst , jeszcze z czasów studenckich czyli z 50 lat temu, he , żartuję.
Tekst jest z 2004 roku , czyli jeszcze sprzed Internetów jakie znamy, a przede wszystkim sprzed wielkiej mody na MINIMALIZM ( szczególnie wśród blogerów :))


O MINIMALIZMIE SUBIEKTYWNIE pisałam już kilka tygodni temu , a dziś stary tekst mówiący o tym jak konsekwentnie dążyłam

drogą nie-minimalisty. :)

Jak zgubić się w kaszubskich lasach cz.2

Wakacje minęły i coraz mniej okazji do spontanicznych wypadów (szczególnie dla tych co na co dzień pełnią rolę luksusowej taksówki dla własnych dzieci :)).

Obiecałam Wam jakiś czas temu dokończenie relacji z pierwszej części "gubienia się w kaszubskich lasach", może się komuś przyda na kolejny - ponoć bardzo ciepły - weekend.

Po zupełnie nieoczekiwanym "odkryciu" i zwiedzeniu kościółka w malowniczych i słodkich :) "Lizakach" poturlaliśmy się dalej - mąż  z miną zwycięzcy ( " A nie mówiłem, że warto wyleźć z chałupy?"), a ja z lekkim poczuciem winny za wcześniejsze marudzenie.
Nie ujechaliśmy daleko gdy naszym oczom ukazała się

żuławska chata z charakterystycznym podcieniem.

I to w samym sercu Kaszub!.
Drewniana, na kamiennej podmurówce z typową ryglową wystawką wspartą na drewnianych filarach.

Uznałam to za nadprzyrodzone nagromadzenie estetycznych podarunków jak na jeden dzień i zaczęłam podejrzewać, że nasze zgubienie się lesie wcale nie było przypadkowe..

Bo nie wiem czy Wam mówiłam ( niektórym na pewno :)), że ja w takiej żuławskiej chacie to planowałam się urodzić, dojrzeć, powić moją 5 dzieci, spokojnie się zestarzeć i jako uśmiechnięta staruszka otoczona wianuszkiem wnuków i prawnuków zejść ( z tego świata ).
Ze wszystkich atrakcji pozostały mi już chyba tylko te 2 ostatnie ;).

Jak zgubić się w kaszubskich lasach

Kościół pod wezwaniem Św. Judy Tadeusza w Lizakach                                                            Foto : Design Your Home with me

Dzisiejszy wpis będzie dowodem na to, że każdy źle rozpoczęty, pochmurny, deszczowy i marudny dzień może zakończyć się inaczej niż się zapowiadał :).

Kilka dni temu, w taki właśnie dzień mąż zarządził wycieczkę krajoznawczą

po Kaszubach.

Marudziłyśmy strasznie, bo po pierwsze padało, po drugie  się nie wyspałyśmy, ( bo sąsiedzi znów urządzili 2-dniową imprezkę, ach to niegdysiejsze, niemieckie Totenstille!  - miało chyba jednak jakieś plusy :)  ), a w dodatku sporządziłam listę WAŻNYCH spraw  i właśnie miałam zacząć ją realizować.

A tu masz ci los!

Mąż się uparł, porwał nas nadąsane i naburmuszone i wywiózł hen daleko w kaszubskie lasy.
Widać odezwał się w nim stary wagabunda, bo ku jego wielkie uciesze udało mu się nawet w tych lasach zgubić.

Przyznaję, że byłam mocno niezadowolona, bo ja takie gubienie się w lasach bardzo lubię i jestem zawsze chętna, ale jak mam lat od  18 do 28, a może nawet i więcej, ale za to jak nie siedzą za mną w samochodzie dwie nadąsane panny lat 4 i 9 - wiecznie gotowe ( pod byle pretekstem)  rozpocząć 3 wojnę światową i wydające z siebie dźwięki jakich cywilizowany świat nie słyszał.

Polska pachnie

Jabłka z naszego wakacyjnego, tymczasowego ogrodu :)

Powoli "odpoczywamy" sobie po trudach podróży i oswajamy na nowo z Polską.

Pierwsze co mnie mocno zaskoczyło to to, że

 Polska pachnie

Oczywiście, bywa, że i śmierdzi np. nasze gdańskie podwórko w ogóle się nie zmieniło przez te 3 lata i nadal cuchnie uryną ( szczególnie o tej porze roku : turyści + autochtoni + upał + piwo + wino + inne trunki). :).

Ale zasadniczo Polska pachnie.

Mieszkaliśmy ostatnie 3 lata na niemieckiej, bardzo malowniczej wsi, niedaleko krzaków bzu na ten przykład i one niemal w ogóle nie pachniały!
Otwierałam okno, a nawet okno tarasowe, w sensie takie na 2 metry, zaciągałam się i...
 nic.
A bez bujny dosłownie 10 metrów od domu rósł.
Kiedyś nawet obudził się we mnie dziennikarz śledczy i pożyczyłam od męża drabinę, postawiłam pod bzem, wdrapałam się na 5 szczebel i zaczęłam z bliska wąchać.
Zerwać się jednak nie odważyłam bo w Niemczech nie bardzo można. Tzn. nie ma oficjalnego zakazu, szczególnie jak bez "niczyj", ale nie uchodzi i nie wypada, bo to nie Twoje i nie rusz.
Boś burak, cham albo inny emigrant.

Tak się tam stresowałam, że nawet dzieciakom kwiatków polnych na wianki zrywać nie pozwalałam.:) Kwiatki to się kupuje w tym sklepie na wielkie" L ", albo "A", a czasem na "E "a nawet na "G" .
hehe
Wracając do bzu, stałam na drabinie i wąchałam i jakby, jakby coś tam delikatnie poczułam!

Dom

Miałam małą przerwę, ale chyba mi wybaczycie, bo powód był naprawdę ważki. :).

Pisałam Wam w poście "Widok z okna", że żegnamy się z naszym obecnym miejscem zamieszkania .
Pożegnaliśmy się nie tylko z miejscem - domem w którym przebywaliśmy ostatnie 3 lata, ale i krajem.

Pożegnaliśmy się z życiem na emigracji, które szczególnie w ostatnim roku mocno nas wszystkich zmęczyło.
Może jak w tej starej emigranckiej piosence : zbyt długo śpiewał nam ten obcy wiatr...:)

Projekt salonu - kilka wersji

Zdarza mi się czasami robić porządki na dyskach  choć to praca jest syzyfowa , bo codziennie zapisuję kilkadziesiąt nowych plików  :) ( i bądź tu minimalistką ! ).
I właśnie dzisiaj podczas takiego porządkowania natrafiłam na  projekt apartamentu pokazowego sprzed 4  a nawet  3 lat - prace projektowe trwały tak długo, że na końcu nie mogłam sobie przypomnieć jaką stawkę za nie ustaliłam  :).
Pamiętam za to, że projekt ów  bardzo mocno mnie zmęczył.
Szczerze mówiąc to nawet nie wiedziałam, że aż tak bardzo, bo zupełnie nie pamiętałam przynajmniej połowy z wykonanych wersji projektowych dotyczących min. części salonowo-jadalnianej   :).

Dosłownie " 50  twarzy  Salonu ".

Wszystkie miały bardzo podobne założenia, zmieniała się właściwie tylko kolorystyka + jakieś drobiazgi.
Dziś  pokażę Wam 46 z 50 wersji hehe, żartowałam pokażę Wam zaledwie 4 , ale i tak jest to chyba dość ciekawe ćwiczenie wnętrzarskie.

Przepraszam za jakość wizualizacji, ale sami rozumiecie... przy takim przerobie... nie chodziło chyba o realistyczne odwzorowanie rzeczywistości... A może?
Sama nie wiem . Trwało to tak długo, że już nie pamiętam. :)






Jest to idealny przykład na to jak kolor i akcent mogą zmieniać to samo wnętrze.





Jakby się ktoś jeszcze nie domyślał :) wersje miały być 2 :

- spokojna :) -  drewno, biel, szkło, czarne akcenty
- nieco żywsza :) - drewno , biel, akcenty niebieskie i żółte  ( to był rok 2013 , sami rozumiecie - teraz na bank do niebieskich akcentów o trochę innym odcieniu dołączyłby pudrowy róż :)).

"Betonowy ogród" Ian McEwan

A ja dziś do Was z książką , która kojarzy mi się jak najbardziej z latem i to dusznym i parnym. :) Choć na pewno nie jest typową wakacyjną lekturką .
Tak się złożyło, że nie czytałam do tej pory McEwana, wiedziałam, że to może być "moja" proza, ale ciągle było nam nie po drodze...
Aż ostatnio na allegro kupiłam jak zwykle okazyjnie ( o kupowaniu na allegro pisałam TU)

"Betonowy ogród."

Trochę mnie zawiodła jego objętość - zdecydowanie wolę " grubaski ", a tu jakąś kilkudziesięciostronicową broszurę przyniósł mi listonosz. Phi!
To zdecydowanie jedyny minus kupowania książek na aukcjach - nie widzisz książki, nie możesz jej przed zakupem przekartkować i obwąchać :) .

O minimalizmie subiektywnie

Są takie trendy, które mnie osobiście mocno irytują.

Nie  z zasady i nie od razu, tylko powoli z miesiąca na miesiąc w miarę zagęszczania się atmosfery i internetów danym trendem.

Chyba każda idea, myśl, która staje się masową ulega dziwacznym modyfikacjom, wypaczeniu i niebezpiecznym uproszczeniom.

I tak według mnie dzieje się z trendem, który od lat robi zawrotną karierę czyli z

minimalizmem.

Co któryś blog na którego sobie przypadkowo wejdę głosi hasła minimalizmu . 

I w tytule i w podtytule  i  w postach i w kategoriach ;  capsule wardrobe, slow life,  slow parenting, slow food , slow fashion, slow love, slow working , slow thinking :)...duuużo obcych słów ...

Widok z okna

Powoli żegnamy się z miejscem w którym mieszkaliśmy ostatnie 3 lata.

Dla niektórych członków naszej rodziny oznacza to ,że więcej niż połowę swojego życia tu spędzili :)

Mnie chyba najbardziej będzie brakować widoku z naszego salonowego okna...
Codziennie innego :).



majowa burza - widok z okna:



Majowe kwitnienie

Blokowiska 2

Straszyłam Was  jakiś czas temu we wpisie BLOKOWISKA cz.1 , że będę do tego  tematu ( zabudowy osiedlowej) powracać :) .
I oto jestem z kolejnym ( niestety nie ostatnim! :)) wpisem poświęconym temu zagadnieniu .

Sztukoterapia

Foto: Design Your Home with me                                                                      

Sztukoterapia dla dzieci i nie tylko 

Nie wiem jak wygląda terapia w polskich szpitalach psychiatrycznych, ale wiem za to jak wygląda w niemieckich. 

Nie,  jeszcze sama nie korzystałam z jej dobrodziejstw, :) ale za to jak studiowałam to podczas wakacji wyjeżdżałam do pracy do niemieckiej kliniki chorób wszelakich (w tym psychicznych )i tam właśnie miałam okazję przyjrzeć się takiej terapii z bliska...

Mnie, wtedy  studentkę  gdańskiej ASP zachwycił niemiecki oddział psychiatryczny :) właśnie ze względu na duży nacisk jaki kładziono na terapię sztuką.

Pacjenci całymi dniami byli jej poddawani ( czy się jej poddawali to już inna sprawa ;)).
A do dyspozycji mieli wszystko czego dusza zapragnie.

Malowanie, rysowanie wszelkimi technikami i za pomocą wszelkich dostępnych materiałów to pikuś. Mnie najbardziej zachwyciła pracownia ceramiczna z własnym piecem do wypalania, mała drukarenka i introligatornia, warsztaty tkackie i wiele innych. Raj dla studenta ASP i każdego rękodzielnika.

Szkoda tylko, że ja po tych warsztatach i pracach jedynie sprzątałam , a nie mogłam w nich uczestniczyć. :)

Pieskie życie naszych dzieci

Rys. Design Your Home with me                                                                               

Jak tak czasem patrzę na te moje dziewczyny  to mi ich  żal...

Niby mają przeróżne zabawki, domki dla lalek , lego, sikające bobasy, gadające laptopy, brokaty, błyszczące naklejki, kolorowe papierki ( a nie złotka od czekoladek jakie zbierało się za moich czasów),

na rower nie muszą czekać do I Komunii :) ( tu gdzie mieszkamy, brak roweru to jest naprawdę duuuże zaniedbanie, porównywalne z posiadaniem dziecka ze sczerniałymi  jedynkami :)) .

Mają dodatkowe zajęcia dostosowane do zachcianek i talentów, książki pięknie zaprojektowane, materiały edukacyjne każdej maści, zagraniczne wycieczki - jednym słowem mają wszystko to, za czym tęskniły dzieciaki wychowane w latach 70/80- czyli te z mojego pokolenia ( ale i na pewno wcześniejsze i nieco późniejsze również ).

A przede wszystkim mają najbardziej  deficytowy towar z PRL-u i pierwszych lat  dzikiego kapitalizmu w Polsce  czyli

Grafika na ścianę

Dziś krótko bardzo, bo pracy trochę a w dodatku od 2 dni nie pada !
Juuuppi!

Słońce jak balija ( jak mawiał mój ojciec, gdy byłam mała . Swoją drogą muszę się z Wami kiedyś podzielić powiedzonkami mojej babci , mamy mojego taty. Wprawdzie babci  niemal nie pamiętam, ale  na szczęście kuzynka, która z nią mieszkała dużo z tych powiedzeń zapamiętała i się ze mną nimi podzieliła :). Teksty warte Nobla.;))

A więc u nas słońce jak balija i trzeba z tego korzystać. Czy ja już mówiłam, że od października czy listopada, pada u nas niemal non stop?

Jak widać słońce jak balija mocno  w koncentracji  przeszkadza :)...
Ale już,  już wracam na ziemię ... To o czym to ja dziś miałam ?....

Szukałam ostatnio jakiejś ciekawej grafiki wielkoformatowej, ewentualnie tapety na jedną ze ścian w mieszkaniu projektowanym na wynajem.

Nauka czytania

Kilka lat temu, aby wspomóc moją Starszą w nauce czytania (do której sama się rwała mając 4,5 roku), zrobiłam gierkę edukacyjną z prostymi 2-sylabowymi słówkami.

Wtedy na naszym polskim rynku, mało było tego typu pomocy dla małych dzieci próbujących czytać, więc moja gro-układanka została z nami na dłuższy czas.

Ostatecznie nawet z nami wyemigrowała i właśnie parę dni temu młodsze dziecię ( też niemal dokładnie 4,5 -letnie)  się nią zainteresowało.

Darmowa grafika do pobrania

Z okazji Dnia Dziecka mam dla Was taką oto słodką darmową grafikę do pobrania wraz z życzeniami :) dla Was i dla Waszych ewentualnych dzieci. :)






Aby pobrać grafikę proszę kliknij w ten link:

MIŚ DO POBRANIA

Seriale z Twojego dzieciństwa, które mogą spodobać się Twoim dzieciom

Rys. Design Your  Home with me

Jak już wspominałam w jednym z poprzednich wpisów:  "Zamienię telewizor na duży rodzinny stół", telewizji się w naszym domu od lat nie ogląda, ale to nie znaczy, że nie oglądamy filmów czy bajek...

Oglądamy i to nawet sporo i próbujemy zawsze takie wspólne oglądanie celebrować.
Są więc i smakołyki, samorobne ! , chałupa wysprzątana :) , dzieci w gajerkach :)
Żartuję, ale wspólne oglądanie filmów to jedna z ulubionych rozrywek dzieci i panuje świąteczny nastrój. :)

Jakiś czas temu wpadłam na pomysł by pokazać dzieciarni co mama oglądała jak małą dziewczynką była.
Zastanawiałam się czy załapią klimat moich ulubionych seriali, bo wprawdzie czasem pytają co to jest ten PRllllllll, ale lata świetlne dzielą ich pokolenie od mojego.

Na początek pokazałam im wprawdzie nie polski,  a czeski serial, ale w tamtych czasach socjalistyczna Czechosłowacja bardzo przypominała socjalistyczną Polskę :) , także mogły nieco zaznajomić się z klimatem. .

1 . Arabela

Reżyseria :  Václav Vorlíček

Scenariusz: Václav Vorlíček, Miloš Macourek

Produkcja : Czechosłowacja , 1978-1980

Ogród w domu

Są takie trendy wnętrzarskie, które z miejsca popieram i propaguję ( z mniejszym lub większym skutkiem wśród ewentualnych klientów :)).
Jednym z nich jest wprowadzenie roślinności i motywów roślinnych   do wnętrz.

1. Foto z airows.com,    2. Foto z  happy interior                                

Trend ten trwa już od kilku lat , mam wrażenie , że ostatnio ( ku mojej uciesze ) jeszcze się nasilił.

" Nasilanie się " trendów mierzę bardzo nieprofesjonalną metodą : a mianowicie obserwacjami poczynionymi w sieciach sklepów , których nazw nawet nie będę wymieniać ;).
Otóż jeżeli dane produkty  ( często bardzo kiepskiej jakości) do nich trafiają tzn , że trend się nasilił :). I już przeciętny Kowalski , a tu gdzie mieszkam przeciętny Muller wie co w trawie piszczy  i się nie burzy jak go do tego i owego namawiam :).

Zdrowy i smaczny chleb ( bez mąki )

Dziś weekend i chwila relaksu więc proponuje Wam nieco odświeżony post z poprzedniego życia :), czyli z poprzedniego bloga ( okołodziecięcego), którego jak już mówiłam prowadziłam bardzo długo, ale na tyle nieregularnie, że czytały go tylko moje dzieci ( te które w międzyczasie nauczyły się czytać :) ), parę koleżanek, moja siostra, jedna ciocia i jej kot :)








Czy ktoś z Was od lat chciał upiec

zdrowy, smaczny chlebek

ale ciągle coś mu w tym przeszkadzało?
Jeżeli tak, to ten przepis jest dla Ciebie . :)

"Zamienię telewizor na duży rodzinny stół..."

Archiwum rodzinne

Tytuł powyżej nie jest  wbrew pozorom gazetowym czy internetowym anonsem.
A szkoda!
Wyobrażacie sobie taki nowy lifestylowy trend?
Masowy wysyp ogłoszeń o tresci: “Zamienię mojego nowego Panasonica 55 cali, stan idealny, prawie nieużywany na stary, dębowy, duży stół rodzinny.  Może być rozkładany.“

Wojtek - niezwykły miś

Nie wiem czy znacie historię Wojtka - niedźwiadka przygarniętego przez żołnierzy armii  gen. Andersa w 1942 roku.

Wojtek został nie tylko przez armię zaadoptowany, ale też w jakimś sensie wychowany na polskiego żołnierza :).
Brał nawet udział w bitwie o Monte Casino.
Historia na tyle nieprawdopodobna, że idealnie nadaje się na pogadankę z dziećmi ( przy okazji można co nieco wspomnieć o naszej historii)  i  właśnie szukając autentycznych zdjęć Wojtka trafiłam na ten niesamowity, bardzo zgrabnie narysowany filmik animowany :

Meble dziecięce - top lista

Kilka dni temu w poście MEBLE DZIECIĘCE pisałam o własnych wyrobach i znaleziskach dotyczących mebli dla najmłodszych .
A dziś chciałabym pokazać Wam moją TOP listę zatytułowaną  :  najlepsi! :)







Nie jest ich dużo, niestety. Nasz rynek wciąż pod tym względem mocno niedomaga w zestawieniu z tym co dzieje się " na zachodzie" :), ale mam swoich ulubieńców ( kolejność przypadkowa :)):

Meble dziecięce

Do naszego domu trafił ostatnio ten tu przystojniak.
Znaleziony na strychu domu z 1832 roku :). Sam chyba tyle latek nie liczy, ustaliliśmy, że może mieć maksymalnie 50. I jest dziełem zdolnego rzemieślnika. Przypuszczalnie ojca/dziadka małego użytkownika.

Pozwól się zainspirować

Prosta poduszka MIŚ - DIY

Poduchę - misia pokazywałam już kiedyś na moim poprzednim blogu o tematyce około-dziecięcej.
( Blog miałby już teraz 6 latek gdybym go regularnie prowadziła. Tematyka, jaką sama sobie narzuciłam, zbyt mocno mnie ograniczała i straciłam ochotę do regularnego pisania. Moje zainteresowania i codzienne inspiracje wykraczają daleko poza dziecięcy światek :)).
Niemniej będę od czasu do czasu uaktualniać stare wpisy z "poprzedniego życia ", bo ... nic nie straciły na aktualności. :) Dziś

DIY - prosta poduszka MIŚ

Prosta poduszka miś - DIY                                                                                                                                                                     Design Your Home with me

Jakiś czas temu kupiliśmy dla naszej najmłodszej łóżeczko rosnące wraz z dzieckiem z Ikei, a że dziecko jeszcze nie-pełnowymiarowe, to pojawił się problem z zagospodarowaniem 2 części materaca, które tymczasowo mogłyby służyć za np. zagłówek.
Mama jak zwykle mało czasu ma, więc wymyśliła na szybko pokrowiec na zagłówek. Z zegarkiem w ręku zajęło mi to 1h i 15 min. :)

Blokowiska cz. 1

Wschód słońca - blokowisko.  Czy może być piękniej? :)                                                                                                                                           Zdjęcie pochodzi z  Codzienne Inspiracje

Zródło zdjęcia :TU


Jakiś czas temu pisałam na temat KUCHNI FRANKFURCKIEJ - czyli o kuchni prababce naszych osiedlowych mikro-kuchni, a dziś będzie o samych osiedlach czyli o

blokowiskach.

Blokowiska wciąż budzą wiele emocji i to często bardzo skrajnych.
Moje do takich na pewno należą ;).
Podczas szukania materiałów do dzisiejszego wpisu natrafiłam na sporo wypowiedzi gloryfikujących okres PRL-u i ówczesne osiedla mieszkaniowe.
Zaszokowało mnie to.
Nie przypuszczałam, że wśród nas jest wciąż tak dużo zwolenników, czy wręcz obrońców tamtego okresu w polskiej ( i nie tylko) architekturze. Niby

koń jaki jest każdy widzi 

ale okazuje się że nie wszyscy widzą go tak samo..

Wiosna!

Dziś garść inspiracji z natury :)

Która z pór roku jest dla Was najbardziej inspirująca?

Salon - projekt

Jakiś czas temu pokazywałam Wam projekt salonu w mieszkaniu wakacyjnym . Pisałam o tym projekcie TU i TU.

Dziś kolejna wersja i wygląda na to, że prace projektowe zakończone : ). Teraz tylko inwestor musi się na którąś zdecydować. :).
Założenia projektowe były opracowywane wraz z inwestorem i na ich podstawie powstały obie wersje.


  1. Wersja pierwsza  - w roli głównej sklejka , biel , czerń i szaroniebieski :)






Widok na inną część salonu ( tyle że na niej jeszcze naturalna drewniana podłoga):






2. Wersja druga - w roli głównej  drewno naturalne, szary , biel i czerń.




A która wersja się Wam podoba?